بهترین ترفند قبولی در مدارس تیزهوشان!

آفتاب‌‌نیوز :

ورود به این مدارس ممکن است چالش‌برانگیز باشد و برای رقابت با سایر داوطلبان، لازم است تا تلاش و زحمت زیادی از خود نشان دهید؛ البته در این راه ترفند‌های قبولی موثر نیز وجود دارد که کمک شایانی به قبولی دانش آموزان خواهد کرد. در این مقاله، در ابتدا آمار‌های جالب توجه و تامل برانگیز را با هم بررسی کرده و سپس بهترین ترفند‌هایی را برای قبولی در مدارس تیزهوشان به شما معرفی خواهیم کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

معرفی مدارس تیزهوشان!

مدارس تیزهوشان مدارسی هستند که برنامه‌های تحصیلی با سطح بالا و درس‌هایی پیشرفته و چالش‌برانگیز را برای دانش‌آموزان ارائه می‌دهند. این مدارس هدف اصلی‌شان آماده‌سازی دانش‌آموزان برای شرکت در آزمون سراسری کنکور است. طبق آمار منتشر شده از سوی سازمان سنجش و سمپاد، بیش از ۷۰% رتبه‌های برتر کنکور از مدارس تیزهوشان بوده اند! این آمار زمانی جالب‌تر می‌شود که بدانید بیش از ۲۰% دانش آموزان دیگر در این آمار، در مدارس غیرانتفاعی برتر بوده اند!

این موضوع در سال‌های اخیر باعث شده است تا بسیاری از والدین و دانش آموزان انگیزه زیادی برای تحصیل در این مدارس داشته باشند و تلاش زیادی برای قبولی در آزمون تیزهوشان انجام دهند. برای مثال طبق بررسی آمار سه سال گذشته، حدود ۲۰۰ هزار نفر شرکت کننده در آزمون ورودی تیزهوشان ششم به هفتم شرکت کرده اند و این در حالی است که ظرفیت این مدارس حدود ۲۰ هزار نفر است. آمار دقیق‌تر این موضوع در زیر آورده شده است.

بهترین ترفند قبولی در مدارس تیزهوشان که باید بدانید!

برای موفقیت در امتحانات ورودی مدارس تیزهوشان، مهم‌ترین نکته تلاش و زحمتی است که دانش آموزان می‌کشند و هیچ معجزه‌ای وجود ندارد که دانش آموزان یک شبه بتوانند به مباحث آزمون ورودی مسلط شوند، اما در این میان توصیه‌ها، ترفند‌ها و تکنیک‌های که توسط مشاورین و پذیرفته شدگان سال‌های گذشته بیان شده است، می‌تواند به شما کمک کند:

۱) تدوین برنامه مطالعاتی منظم

داشتن یک برنامه مطالعاتی منظم برای هر روز و هفته، به شما کمک می‌کند تا ساختاری دقیق و سامان‌مند برای مطالعه خود ایجاد کنید. تعیین اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت و انجام مراجعه‌های منظم به کتابخانه و منابع مرتبط، از شما در یادگیری بهتر کمک می‌کند. با توجه به اینکه دانش آموزان در این مقطع علاوه بر دروس مدرسه باید آموزش تیزهوشان ششم و یا نهم را در دستور کار خود قرار دهند، اگر برنامه ریزی اصولی و صحیحی نداشته باشند، احتمالا موفقیت آن‌ها بسیار کمتر خواهد شد.

۲) تست زنی و تمرین منظم و پیوسته

تمرین منظم و پیوسته یکی از نکات مهمی است که به دانش آموزان در کسب آمادگی بیشتر برای آزمون ورودی کمک می‌کند. برنامه‌ریزی برای تکرار مطالب یادگرفته‌شده در بازه‌های زمانی منظم، باعث تثبیت مفاهیم و بهبود عملکرد شما خواهد شد.

۳) آگاهی دقیق از مباحث و منابع آزمون

متاسفانه هر ساله تعداد زیادی از دانش آموزان بدون آگاهی از منابع و مباحث آزمون تیزهوشان در این آزمون شرکت می‌کنند و بعضا حتی با تسلط کاملی که به کتاب و جزوه مدرسه دارند، اما نمی‌توانند به سوالات پاسخ دهند و به نوعی غافلگیر می‌شوند! دلیل این موضوع عدم آگاهی دقیق از مباحث و منابع آزمون تیزهوشان است.

آزمون تیزهوشان ششم به هفتم که به آزمون تیزهوشان ورودی هفتم نیز شهرت دارد، تنها شامل مباحث هوش و استعداد تحلیلی است که به منظور سنجش هوش، استعداد، دقت، سرعت‌العمل و ... از دانش آموزان گرفته می‌شود.

آزمون تیزهوشان نهم به دهم، اما کمی متفاوت است و علاوه بر مباحث استعداد تحلیلی و هوش، شامل مباحث استعداد تحصیلی نیز می‌باشد. منظور از استعداد تحصیلی دروس ادبیات، ریاضی، علوم، مطالعات اجتماعی و قرآن و هدیه‌های آسمانی است که از دروس هشتم و نهم مطرح می‌شوند. به منظور تسلط به این مباحث می‌توانید به سراغ کلاس‌هایی بروید که در آن‌ها آموزش تیزهوشان نهم انجام می‌شود.

۴) شرکت در کلاس‌های آمادگی تیزهوشان، بهترین راهکار ممکن!

به گفته بسیاری از مشاورین و دانش آموزان پذیرفته شده در آزمون تیزهوشان، بهترین راهکار قبولی در آزمون تیزهوشان، شرکت در کلاس‌های آمادگی آزمون ورودی است، اما به شرطی که آموزشگاه برگزار کننده از شرایط خوبی برخوردار باشد. در ادامه نکات بیشتری را در این مورد با شما مطرح کرده ایم.

هنگام ثبت نام در کلاس آمادگی آزمون ورودی این موارد در نظر داشته باشید!

کیفیت بالای اساتید و مدرسین کلاس‌ها اعتبار و رسمی بودن آموزشگاه موقعیت مکانی مناسب تعداد محدود دانش آموزان هر کلاس وجود مشاور و پشتیبان تحصیلی پیگیر و دلسوز برگزاری آزمون شبیه ساز استاندارد تحلیل آزمون انتخاب دلخواه حضوری یا آنلاین بودن کلاس آمار قبولی بالا در سال‌های گذشته رضایت دانش آموزان و محصلین سال اخیر و ...

کدام آموزشگاه، بهترین کلاس آمادگی برای قبولی در آزمون را برگزار می‌کند؟!

اگر نگاهی به آموزشگاه‌ها و موسسات موجود در زمینه برگزاری کلاس آمادگی آزمون بیاندازید، نام تعداد زیادی از موسسات و آموزشگاه‌ها و مراکز علمی را خواهید دید و این ممکن است باعث سردرگمی شما شود. طبق بررسی‌ها و نظرسنجی‌های صورت گرفته، تنها تعداد کمی از این آموزشگاه‌ها دارای کیفیت مناسب هستند و می‌توانند کمک مطلوبی به شما کنند.

بهترین آموزشگاه تیزهوشان در سال‌های اخیر که آمار قبولی بالای ۸۰% داشته است و توانسته رضایت عمومی دانش آموزان و اولیا آن‌ها را کسب نماید، موسسه فرهنگی آموزشی موفقیت است. موسسه موفقیت از معدود موسساتی که به طور تخصصی در زمینه آزمون ورودی فعالیت می‌کند و تنها در ۴ پایه چهارم، پنجم، ششم و نهم کلاس برگزار می‌کند.

با ثبت نام در کلاس‌های موسسه موفقیت علاوه بر کلاس، از خدمات دیگری همچون مشاور تحصیلی، آزمون شبیه ساز، کلاس رفع اشکال، تحلیل آزمون و ... برخوردار خواهید شد. برای کسب اطلاعات بیشتر به وب سایت موسسه موفقیت به نشانی آموزش سنتر (www.amoozeshcenter.com) مراجعه نمایید.

نتیجه‌گیری

در این مطلب به بررسی مدارس تیزهوشان و معرفی بهترین ترفند‌های قبولی در آزمون تیزهوشان پرداختیم. در پایان نیز بهترین کلاس آمادگی آزمون ورودی را به شما معرفی کردیم. امیدواریم این مطلب مورد توجه‌تان قرار گرفته باشد و اطلاعات مفیدی را کسب نموده باشید. لطفا نظرات، پیشنهادات و تجربیات خود را در قسمت نظر شما با ما به اشتراک بگذارید.

برچسب‌ها: تیزهوشان، تیزهوشان ششم، تیزهوشان نهم، آزمون تیزهوشان، آزمون سمپاد، بهترین آموزشگاه تیزهوشان، قبولی در تیزهوشان

منبع: آفتاب

کلیدواژه: مدارس تیزهوشان تبلیغات آزمون تیزهوشان آزمون سمپاد آزمون تیزهوشان مدارس تیزهوشان قبولی در آزمون تیزهوشان ششم آمادگی آزمون بهترین ترفند دانش آموزان کلاس آمادگی آزمون ورودی ترفند ها کلاس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۴۵۲۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دیدار با الفبای علم و مهربانی پس از ۲۵ سال

هر زمان اسم معلم به میان آمده باشد، به یاد او افتاده‌ام، کسی که الفبای علم و دانش را در وجودم نهاد و طی این سال‌ها همواره در آرزوی دیدار دوباره او بوده‌ام.

به گزارش خبرگزاری ایمنا از کردستان، خاطرم هست که تابستان سال ۱۳۷۴ دست در دست پدرم برای ثبت‌نام کلاس اول دبستان، به مدرسه پروین اعتصامی شهر سنندج رفتیم. مدرسه در نگاهم جایی جدید و ناشناخته و بسیار بزرگ بود. هم استرس روبه‌رو شدن با فضایی جدید را داشتم و هم خوشحالی از کسب تجربه در بخش دیگری از زندگی‌ام که به سواد ختم می‌شد.

روز اول مدرسه فرا رسید و سر صف با خواندن اسم‌هایمان، کلاس‌ها و معلم‌هایمان نیز مشخص شد، به یاد دارم که معلم‌مان خانم (فاطمه احمدی) آمد و یکی یکی سر و صورت ما را بوسید و به داخل کلاس هدایت‌مان کرد.

خانم احمدی زیباترین و شیرین‌ترین خاطرات دوران تحصیلم را رقم زد. معلمی بسیار مهربان و خوشرو که باعث شد حتی عشق به معلمی نیز در وجودم شکل بگیرد.

هرچند من قبل از شروع تحصیلم، در خانه خواندن و نوشتن را فرا گرفته بودم، اما از همان روز اول، از کلاس و مدرسه خوشم آمد و درس‌ها برایم بسیار شیرین و قابل فهم بود. همواره شاگرد اول کلاس بودم و دانش‌آموزی آرام و منضبط که معلم‌ها هم از این مسئله استقبال و من را به عنوان نماینده یا همان مبصر کلاس انتخاب می‌کردند.

دانش‌آموزانی که در نیمکت‌های سه‌نفره جا می‌شدند

آن زمان مقطع ابتدایی ما پنج سال طول می‌کشید، در نیکمت‌های سه‌نفره جا می‌شدیم و هر سال در سه ترم که به آن ثلث می‌گفتند، ما امتحانات پایان ترم داشتیم.

خبری از فناوری و تخته وایت‌برد نبود، همه آنچه که به ما تدریس می‌شد، روی تخته سیاه نقش می‌بست با گچ‌های رنگی که جذابیت تدریس را برای ما چندین برابر می‌کرد.

تمام خوشحالی ما این بود که ۲۰ بگیریم، اصلاً نقش بستن نمره ۲۰ در دفتر مشق‌هایمان حال و هوای دیگری داشت و اگر به جای آن، نمره کمتری مثلاً ۱۹ می‌گرفتیم، به گریه می‌افتادیم و زمین و زمان را به هم می‌دوختیم تا بلکه نمره‌مان ۲۰ شود.

بر جلد کتاب فارسی آن دوران، طرح گل نقش بسته بود، کلاس اول یک گل داشت و تا کلاس پنجم که پیش می‌رفتی تعداد گل‌ها به پنج تا می‌رسید و این نشان می‌داد که بزرگ‌تر شدی و کم‌کم باید از این مدرسه به مدرسه و مقطع دیگری خداحافظی کنی.

کلاس اول با خانم احمدی که بسیار مهربان بود انس گرفته بودیم، اما دیری نگذشت که خرداد از راه رسید و کلاس اول هم تمام شد، روز آخر مدرسه خیلی ناراحت بودم و دوست نداشتم که به خانه برگردم، اما به امید اینکه سه ماه دیگر دوباره مدرسه باز می‌شود و خانم معلم عزیزمان را می‌بینم تابستان را سپری کردم.

دلبستگی و تعلق خاطری که به معلمان ایجاد می‌شد

به دلیل دلبستگی و تعلق خاطری که به معلم کلاس اولم داشتم، دوست داشتم دوباره خانم احمدی معلم‌مان باشد، اما کلاس دوم یک معلم دیگر آمد و من بسیار ناراحت شدم. به همراه یکی از دوستانم پیش خانم احمدی رفتیم و اصرار و اصرار که شما باید دوباره بیاید و معلم ما شوید، اما کلاس‌ها و معلم‌ها را تعیین کرده بودند و نمی‌شد آن را تغییر داد.

تا کلاس دوم تمام شد، چندین‌بار پیش خانم احمدی رفتیم و از او قول گرفتیم که کلاس سوم دوباره بیاید و معلم‌مان شوید و او هم با خوش‌رویی به ما قول داد که می‌آید.

واپسین روزهای کلاس دوم هم از راه رسید و من به امید دیدار دوباره خانم احمدی در کلاس سوم بودم و چون از او قول گرفته بودیم که دوباره معلم‌مان خواهد شد، بسیار خوشحال بودم.

کلاس سوم فرا رسید و خانم احمدی طبق قولی که داده بود آمد و دوباره معلم ما شد، انگار دنیایی از خوشحالی را به من داده بودند. در پوست خودم نمی‌گنجیدم، حاضر بودم تا آخر عمرم فقط او معلمم باشد.

معلمی مهربان که دانش‌آموزان را تنبیه نمی‌کرد

او معلمی مهربان بود که به یاد ندارم دانش‌آموزان را تنبیه کرده باشد، ساعت‌ها وقت خود را صرف درس دادن به دانش‌آموزان ضعیف‌تر کلاس می‌کرد و خم به ابرو نمی‌آورد.

پایه سوم هم با روزهای شیرینی که خانم احمدی برای ما رقم زد به پایان رسید و باز هم غم جدایی از او به جانم افتاد. از او خواستم که باز هم در سال آینده معلم ما شود اما آن زمان چون بیشتر مقاطع اول تا سوم را تدریس می‌کردند این امکان میسر نبود.

تا زمانی که مقطع ابتدایی من در مدرسه پروین اعتصامی تمام شد، هراز چندگاهی پیش خانم احمدی می‌رفتم و حتی سر کلاس او می‌نشستم.

ناگزیر برای تحصیل در مقطع راهنمایی به مدرسه دیگری رفتم و دیگر از آن زمان تاکنون او را در هیچ جایی ندیدم، اما خاطرات خوب او همیشه همراه من بود و همواره هنگامی که نام معلم به میان می‌آمد یا روز بزرگداشت مقام معلم فرا می‌رسید، به یادش می‌افتادم.

امسال دیگر خواستم که به این فراق پایان دهم و پس از سال‌ها دوباره به دیدارشان بروم، چون می‌دانستم مربوط به حدود ۲۵ سال پیش است، حدس می‌زدم که بازنشسته شده باشند. پیگیری‌های زیادی برای پیدا کردن حداقل یک شماره از او کردم، اما هر بار به در بسته برمی‌خوردم.

در فواصل زمانی، چندین شماره به دستم رسید که با اسم معلم من یکی بود و من با ذوق یکی یکی به آن‌ها زنگ می‌زدم و در دل خدا خدا می‌کردم که با نشانی‌هایی که به خاطر دارم خانم احمدی باشد، اما هیچکدام نبود.

اشک شوق پیدا کردن گمشده‌ای پس از سال‌ها

ناامید نشدم و از هر طریقی که می‌توانستم باز هم آخرین پیگیری‌ها را انجام دادم و با آخرین شماره‌ای که به دستم رسید تماس گرفتم، صدایش پشت تلفن برایم آشنا بود تا خودم را معرفی کردم، هنوز حرفم تمام نشده بود که با ذوق وصف‌ناپذیری اسم کوچکم را صدا زد و من را شناخت، همانجا بود که دیگر نتوانستم جلوی خودم را بگیرم و از خوشحالی اشک‌هایم سرازیر شد، همه دوران مدرسه و کودکیم به یکباره دوباره در ذهنم مجسم شد. من معلم مهربانم را یافته بودم همچون پیدا کردن گمشده‌ای پس از سال‌ها.

قول و قرار دیدار با هم را گذاشتیم و من به همراه یکی از هم‌کلاسی‌هایم به دیدار او رفتیم، او هم با خوش‌رویی تمام در منزلشان پذیرای ما شد، باورم نمی‌شد که بعد از حدود ۲۵ سال دارم معلم کلاس اولم را می‌بینیم، همان چهره بشاش و مهربان، هرچه او را نگاه می‌کردم حس آرامش و مادرانگی که داشت را به من منتقل می‌کرد.

خانم فاطمه احمدی (کانی گلزار) اکنون ۶۳ ساله شده، اسم همه همکلاسی‌ها را یادش است و از بسیاری از آن‌ها خبر دارد. خاطرات بسیاری را از آن دوران هم برایمان تعریف کرد.

او از سال ۱۳۵۶ به مدت ۳۰ سال به شغل معلمی مشغول بوده و سال ۱۳۸۶ بازنشسته شده است. ۹ سال از کار خود را در روستاهای کامیاران و سنندج سپری کرده است و مابقی را در مدارس شهر سنندج.

خانم احمدی از اولین معلم خودش برایمان گفت؛ زمانی که سال ۱۳۴۶ به کلاس اول رفته، فردی مسیحی به نام «جهان پانوسی» معلم او بوده است، اما بعد از آن، پس از گذشت سال‌ها پیگیری فهمید که دیگر در قید حیات نیست.

معلمی هنر است نه شغل

او معلمی را شغل نمی‌داند و می‌گوید: معلمی بیشتر هنر است، از نظر مادی شاید آورده آن‌چنانی برای معلم نداشته باشد، اما این عشق و علاقه دانش‌آموزان است که کاستی‌ها را جبران می‌کند.

وی ادامه می‌دهد: وقتی سر کلاس درس می‌رفتیم زندگی شخصی خودمان را فراموش می‌کردیم و با دانش‌آموزان و مسائل و مشکلات آن‌ها همراه می‌شدیم. خوشحالی آن‌ها خوشحالی ما بود و غم آن‌ها غم ما.

خانم احمدی اضافه می‌کند: در ابتدای کارم امکانات بسیار کم بود و حقوق و مزایای ما با کارکنان ادارات دیگر اصلاً قابل قیاس نبود. خاطرم هست در روستا که درس می‌دادم برگه امتحان را برای دانش‌آموزانی که در کوه‌ها و باغ‌ها مشغول کار بودند می‌بردم یا روستاهایی که آب آشامیدنی نداشتند، با پیگیری من برای آن‌ها آبرسانی شد.

وی از خاطرات دوران تدریس خود هم بسیار برایمان تعریف کرد، از دانش‌آموزی گفت که همواره صندلی خود را به صندلی او می‌چسبانده و وقتی پیگیری کرده است فهمیده که مادر ندارد و او را به جای مادر خودش در نظر گرفته است یا دانش‌آموزی با اینکه خانواده او وضعیت مالی خوبی نداشته است و شاید چند سال یک‌بار غذایی همچون کباب را می‌خوردند، لای یک تکه نان برای او از سهم کباب خودش به مدرسه آورده بوده است.

موفقیت شاگردانم همچون موفقیت فرزندانم من را خوشحال می‌کند

خانم احمدی خاطرنشان می‌کند: امروز وقتی شاگردانم را می‌بینم که در کار و زندگی و تحصیل خود موفق شده‌اند بسیار خوشحال می‌شوم و احساس می‌کنم که فرزندان خودم هستند که به موفقیت دست یافته‌اند.

این معلم بازنشسته می‌افزاید: اگر باز هم به دوران قبل بازگردم معلمی را انتخاب می‌کنم. در طول دوران تدریسم به خواست خودم بیشتر مناطق کم‌برخوردار را انتخاب می‌کردم تا بتوانم کاری برای بچه‌های آنجا انجام دهم.

وی هنوز نامه‌ها و کادوهایی را که از دانش‌آموزان خود دریافت کرده، نگه داشته است و می‌گوید: گاهی اوقات وقتی از کنار مدارس عبور می‌کنم لحظاتی توقف می‌کنم و به صدای معلم‌ها و دانش‌آموزان گوش می‌دهم و برایم تداعی خاطرات می‌شود.

در این دیدار، لحظاتی را به تماشای آلبوم عکس‌های آن دوران در مدرسه پروین اعتصامی گذراندیم و از معلمان و دانش‌آموزانی یاد کردیم که طومار زندگی آن‌ها بسیار زود برچیده شد و اکنون دیگر در قید حیات نیستند.

به راستی که مشاغلی همچون معلمی با وجود همه مشقت‌هایی که دارد اگر با عنصر عشق و علاقه آمیخته شود شیرینی دوران علم و تحصیل را برای دانش‌آموزان صدچندان می‌کند، البته به شرطی که دانش آموزان نیز قدر معلمان خود را بدانند و شأن و ارزش جایگاه آن‌ها را نگه دارند.

گزارش از ویدا باغبانی، خبرنگار ایمنا

کد خبر 751606